Scin-bán

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - scin-bán

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

scin-bán
n. A skin, shin-bone:-- Scina vel scinbán tibiae, Wrt. Voc. i. 44, 72: 71, 58. [A schynbone sura, 247, col. 2. Oc (cervus) leigeþ his skinbon on oðres lendbon, Misc. 12, 359. M. H. Ger. schine-bein: Ger. schien-bein: Du. sheen-been.] scin-ban
Back