Scrynce
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - scrynce
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- scrynce
- adj. Withered :-- Menigo ðara unbálra blindena haltra scryngcara (giscrungeura, Rush.: forscruncenra, W. S. ) multitudo languenlium, caecorum, claudorum, aridorum, Jn. Skt. Lind. 5, 3. Cf. scrence, and for the inflexion tuoegara, 8, 17. scrynce