Scyttels

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - scyttels

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

scytels, es;

scyttels
m. A bar, bolt:--Ða scytelses (scittelsas, MS. O.) tóburston, Homl. Skt. i. 3, 348. Openiaþ ðás gatu and ða fæstan scytelsas, Wulfst. 230, 31. Scytelsas seras, Ps. Spl. 147, 2. Scettelsas, Hymn. Surt. 122, 28. Scyttylsum vectibus, Germ. 399, 349. [Þet (the cross) is þet scutles þe ðe deofel ne mei nefre tocysan, O. E. Homl. i. 127, 35.] and preceding word. scyttels

Powiązane słowa: fore-scyttels,

Back