Seám

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

seám

m. A seam :-- Heáfodpanne capitale, heánnes ðære heáfodpannan cacumen capitalis, seám ðære heáfodpannan cerebrum, brægen cervellum, Wrt. Voc. ii. 22, 51-55. Seam panicenū, 116, 8. His tunece wæs eal búton seáme (inconsutilis, Jn. 19, 23), Homl. Th. ii. 254, 32. Geclǽm ealle ða seámas mid tyrwan, i. 20, 33. [O. Frs. sám: O. H. Ger. saum ora, lacinia, limbus: Icel. saumr.] seam