Sǽgan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - sǽgan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- sǽgan
- p. de To cause to sink:--Óþ ðæt seó sunne on súþrodor sǽged weorðeþ (cf. Só giségid wurð sedle náhor hédra sunna, Hel. 5715), Exon. 207, 15; Ph. 142.