Sicol

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

(-el, -ul), es ;

sicol

m. A sickle :-- Ðes sicol haec falx, Ælfc. Gr. 9, 72; Zup. 73, 6: Wrt. Voc. i. 85, 2 : falciola vel falcicula, 34, 63. Sicul falx, ii. 146, 77. Sicel baxus, 12, 53: Wülck: Gl. 193, 9. Ne ríp ðú ná mid sicele (falce), Deut. 23, 25. Hé sent his sicol mittit falcem, Mt. Skt. 4, 29. Hé sceal sicol habban, Anglia ix. 263, 5. [O. H. Ger. sihhila ; f. falx, falcicula : Ger. sichel. Probably from Latin secula.] sicol