Snaca
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - snaca
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- snaca
- m.: snacu (?), e; f. A reptile, a snake:--Snaca coluber, Wrt. Voc. i. 78, 56: 287, 30: ii. 16, 75: Ælfc. Gr. 8; Zup. 27, 7. Sý Dan snaca on wege fiat Dan coluber in via, Wulfst. 192, 20. Snace colubro, Hpt. Gl. 409, 72. Gif ðú gesihst snacan ongeán ðe cuman, ongeán yfele wýfmen ðé bewerian mynegaþ, Lchdm. iii. 214, 9. Snacan colubros, Wrt. Voc. ii. 21, 37: scorpiones, Lk. Skt. 10, 19. [O. Du. snake: Icel. snákr (only in poetry).]