Spíca

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - spíca

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

spíca
m. Spikenard; any aromatic herb(?): -- Ðeós smerenes wæs geworht of ehtaténe cynna wyrtum; ðǽr wǽron þreó ða betstan -- ele, & nardus, & spíca (or is this merely the Latin word?), Blickl. Homl. 73, 21. Lǽcedóm . . . spícan wiþ útsihtan, and dracontjan wiþ fúle horas, . . . and balzaman smiring wiþ eallum untrumnessum, Lchdm. ii. 174, 4. spica
Back