Stæþ-swealwe

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

stæþ-swealwe

f. A sand-martin :-- Staeðsuualwe ripariolus, Wrt. Voc, ii. 119, 22. Gif mon fundige wið his feónd tó gefeohtanne, stæþswealwan briddas geseóþe on wíne, ete ðonne ǽr, Lchdm. ii. 154, 5. stæþ-swealwe