Stefnian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - stefnian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- stefnian
- p. ode To cite, summon (with dat.) :-- Stefnode man God wine eorle and Harolde eorle tó ðon gemóte ... Ðá hí ðider cómon, ðá stefnede heom man tó gemóte, Chr. 1048; Erl. 180, 3-6. Se cing him steofnode tó Glóweceastre, 1093; Erl. 228, 33. [Taken from Scandinavian(?); cf. Icel. stefna to cite, summon a person (dat.).] stefnian