Stela

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

steola, stæla;

stela

m. I. the stalk of a plant :-- Steola caulem, Wrt. Voc. ii. 102, 53: cauliculus, 103, 50: 129, 84, Stela caulem, 13, 14: cauliculus, 76, 11: i. 33, l0. Healm vel stela culmus, i. stramen spicarum, ii. 137, 58. Sæpig stela succulentus cauliculus (ramusculus), Hpt. Gl. 419, 45. Hyre (leechwort) stela byþ mid geþúfum bógum, Lchdm. i. 248, 18. Genim ðysse wyrte wós oððe ðone stelan mid ðam wæstme, 156, 21: 160, 11: 184, 20. Eleleáfes stelan, ii. 272, 23. Heó hafap nigon wyrttruman and swá fela stelena, i. 238, 17. Mid feówer reádum stælum (stelum, MS. B.), 154, 15. Genim nigon stelan, 230, 20. II. fig. :-- Witan sceoldon smeágan hwilc ðæra stelenna ðæs cinestóles wǽre tóbrocen, and bétan ðone sóna. Se cinestól stynt on ðisum þrím stelum: laboratores, bellatores, oratores, Ælfc. T. Grn. 20, 15-19. [O. H. Ger. stil thyrsus herbae: Ger. stiel.]

Powiązane słowa: cawel-stela; -steled. stela