Sturtan

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - sturtan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

(?

sturtan
vowel as in murnan?); steart To start, jump up:--Sturtende (styrtende (wk.)? ) se halta gistód exiliens claudus stetit, Rtl. 57, 27. [Arður up sturte (storte, 2nd MS.), Laym. 23951. Pharaon stirte up, Gen. and Ex. 2931. Stirte forth, Havel. 873. Þe Romeyns sturte to anon her prince up to rere, R. Glouc. 212, 1.] sturtan

Powiązane słowa: examples from Middle English

Back