Sunn-beám
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - sunn-beám
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- sunn-beám
- m. A sun-beam:?-Ealle ða niht stód swylce beorht sunnbeám tota ea nocte columna lucis stabat, Bd. 3, 11; S. 535, 24: Homl. Skt. ii. 26, 184. Him gǽþ of se leóma swylce óðer sunnbeám, Lchdm. iii. 272, 5. Hwæt fremaþ ðam blindan seó beorhta sunbeám? Homl. Skt. i. 4, 275. Se rénboga cymþ of ðam sunbeáme and of wǽtum wolcne, Boutr. Scrd. 21, 26.