Súþ-land

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - súþ-land

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

súþ-land
n. A land lying to the south:--Hé eardode on ðám súðlandum in terra australi, Gen. 24, 62. [He hæfde to dæle þat suðlond þat Locres wes icleped, Laym. 2111. Icel. suðr-land (hence Suther-land).] suþ-land
Back