Swegel-wundor

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - swegel-wundor

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

swegel-wundor
n. A heavenly wonder, or a wondrous sound (?). the dwelling-place was filled with sweet odours and with wondrous music (?), the blessed one's home with the voice of angels, Exon. Th. 181, 13; Gú. 1292. swegel-wundor

Powiązane słowa: swegel, IV :-- Se burgstede wæs gefylled swétum stencum and swegl-wundrum, eádges yrfestól engla hleóðres

Back