Swǽlan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - swǽlan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- swǽlan
- p. de To burn (trans.) :-- Onǽl l swǽl l bærn lændenu ure renes, Ps. Lamb. 25, 2. Hé sende of heofonum swǽlende lég, Wulfst. 213, 6. [Heo heom letten swalen inne swærte fure (þe mahunes mid fure hii forswelde, 2nd MS.), Laym. 10188. Berned heore halles & swaleð heore bures, 6147. A bernene drake borwes swelde, 25594. Halliwell gives sweal, swale to burn.] read -swǽlan); sám-, unfor-swǽled, swelan. swælan