Swól

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

swól

m. (?), n. (?) Heat, burning:--Suól chaumos, Wrt. Voc. ii. 103, 75. Swól camos, 17, 8: i. 288, 41. Suóle caumati, ii. 103, 31. Swóle caumate, 22, 21. I. of the heat of fire:--Hé (the phenix) somnaþ swóles láfe, gegædraþ bán gebrosnad æfter bǽlþræce, Exon. Th. 216, 16; Ph. 269. Oa swóle byrneþ þurh fýres feng fugel mid neste, 212, 23; Ph. 214. II. of the sun's heat:--Hé swá swíþe swǽtte swá hé in swóle (caumate) middes sumeres wǽre, Bd. 3, 19; S. 549, 30 MS. T. III. of feverish heat:--Sió ungemetlíce hǽto ðæs miltes cymþ of feferes swólle, Lchdm. ii. 244, 6. Hú se háta maga swól þrowaþ, 160, 5: 194, 12. [Cf. Du. zwoel sultry.]

Powiązane słowa: swólig. swol