Swót
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - swót
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- swót
- adj. Sweet:--Ðæt hús gefylled wæs of suót stenc ðæs smirinese domus impleta est ex odore ungenti, Jn. Skt. Lind. 12, 3. Mid swótum wyrtum, Nar. 49, 8. [Þe swote breð of spices, A. R. 80, 2. His swote sauur, Marh. 4, 33. Þe swote Ihú, swottre þen euer ani þing, 11, 14. Se swiðe swote smeal, Kath. 1588. Swete Iesu, alre smelle swotest, 617. Aprille with his showres swoote, Chauc. C. T. prol. 1.]