Swǽre
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - swǽre
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
, swáre;
- swǽre
- ad :-- Eam ic swǽre geseald ðǽr ic út swícan ne mæg traditus sum, et non egrediebar, Ps. Th. 87, 8. Se hláford hefig gioc slépte swáre on ða swyran sínra þegena, Met. 9, 56.[Ne set me neuer naþing swa swere (sare, Bodl. MS.), Jul. 46, 10. O. Sax. O. H. Ger. swáro graviter.] swære