Symbel-wérig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - symbel-wérig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- symbel-wérig
- adj. Weary with feasting:--Wer (Noah) wíne druncen swæf symbelwérig, Cd. Th. 94, 19; Gen. 1564. Him symbelwérig (Abimelech) synna brytta þurh slǽp oncwæð, 159, 26; Gen. 2640. symbel-werig