Syn-byrðen[n]

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

syn-byrðen[n]

f. The burden of sin:--Hí synbyrþenne, firenweorc beraþ, Exon. Th. 79, 34; Cri. 1300. Ne þearf ðæs nán man wénan ðæt his líchama móte ða synbyrþenna on eorþscrafe gebétan, Blickl. Homl. 109, 31. syn-byrðenn