Syn-wund
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - syn-wund
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- syn-wund
- f. A wound inflicted by sin:--Ne syndon náne swá yfele wunda swá syndon synwunda, forðam þurh ða forwyrð se man écan deáðe, L. Pen. 4; Th. ii. 278, 17. Wé á sculon ídle lustas, synwunde, forseón, Exon. Th. 47, 18; Cri. 757. syn-wund