Syn-wund

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - syn-wund

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

syn-wund
f. A wound inflicted by sin:--Ne syndon náne swá yfele wunda swá syndon synwunda, forðam þurh ða forwyrð se man écan deáðe, L. Pen. 4; Th. ii. 278, 17. Wé á sculon ídle lustas, synwunde, forseón, Exon. Th. 47, 18; Cri. 757. syn-wund
Back