Telgor
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - telgor
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
tealgor, es;
- telgor
- m.: e; f. A plant, shoot, twig :-- On ðam dæge ðe God geworhte ǽlcne telgor on eorðan (omne virgultum agri), Gen. 2, 5. Telgre vimen, Engl. Stud. xi. 67, 95. Gif hwá mid him ðysse wyrte (verbascum) áne tealgre byrþ, ne biþ hé bréged mid ǽnigum ógan, Lchdm. ii. 176, 3. Tealgras propagines, Blickl. Gl. Ðeós wyrt (wild gourd) wið ða eorðan hyre telgra tóbrǽdeþ, Lchdm. i. 324, 3 note. [Icel. tjálgr; n. a prong.]