Þrípel-úf
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - þrípel-úf
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
(?)
- þrípel-úf
- an instrument of punishment :-- Wæarhród vel þrýpelúf eculeus vel catasta, Wrt. Voc. i. 55, 52.
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
(?)