Tindiht
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - tindiht
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- tindiht
- adj. Having spikes or teeth, beaked:--Tindicti (-ecte) ros-tratum, Txts. 92, 868. Se cásere hine (St. Romanus) hét stingan mid írenum gyrdum tyndehtum, Shrn. 115, 25.