Tóh

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

tóh

adj. Tough, tenacious, holding fast together; lentus :-- Tóh, óoch, thóch lenta, Txts. 73, 1198. Tóh, Wrt. Voc. ii. 49, 64. Ðæm tón lento, 62. Ðǽm tón ab lentis, 3, 48. I. tough, pliant :-- Tóh (tóch, thóh) gerd lentum vimen, Txts. 75, 1207 : Wrt. Voc. ii. 50, 74. II. tough, sticky, glutinous, clammy :-- Nim hwetstán brádneand gní dða buteranon ðæm hwetstane mid copore ðæt heó beo wel toh, Lchdm. iii. 16, 22. [Makeþ ȝoure speres toȝe and strang, Laym. 5865. Mid toȝen his mæine, 9319. Thei hadden towȝ cley for syment, Wick. Gen. 11, 3. Towhhe, not tender tenax, Prompt. ParDu. taai pliant, lough, clammy, sticky : O. H. Ger. záhi tenax : Ger. záhe.] v. tóan, téan, tóhlice. toh

Powiązane słowa: 498.