Twislung

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

twislung

f. Forking, branching, partition :-- Se þurh his cildhádes nytenesse ðis ríce tóstencte and his ánnesse tódǽlde ... Æfter his forðsíþe Eádgár ealne Angelcynnes anweald begeat, and ðæs ríces twislunge eft tó ánnesse bróhte, Lchdm. iii. 436, 3. twislung