Un-ásecgendlíc

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

un-ásecgendlíc

adj. I. implying greatness, beyond the powers of language to describe, unspeakable, indescribable, ineffable :-- Hwæt wundor is, gif se ælmihtiga God is unásecgendlíc? Homl. Th. i. 286, 26: 322, 9: ii. 232, 5: Homl. Skt. i. 1, 33: Elen. Kmbl. 929; E1. 466. Unásæcgendlíc clǽne girýno ineffabile sacramentum, Rtl. 33, 8. Unásægcgendlíc, 35, 15. Ðæt unásecgenlíce wræc, Blickl. Homl. 25, 24. Unásecggenlíce, 65, 21. Ðæt wæs unásecgendlíc ǽnigum men hú mycel ðæs folces wæs it was impossible for any man to say how much people there was, Chr. 1011; Erl. 145, 14. God unásecgendlícere mildheortnesse Deus inestimabilis misericordie, Anglia xi. 112, 1. Wundriende ðære unásecgendlícan gesǽlignesse ðæra manna, ðe him God forgifþ ealle heora scylda, Ps. Th. 31, arg. Æfter his unásecgendlícum foreþonce, Bt. 39, 5; Fox 220, 2. Unásæcendlícum inenarrabili, Rtl. 38, 5. Unásecggendlícum, Blickl. Homl. 87, 21. Mid unásecgendlícre wurðmynte, Ap. Th. 10, 21. Hé hæfde fulneáh unásecgendlícne sige, Bt. 16, 2; Fox 54, 1: Homl. Th. i. 532, 1, 2. Hí námon unásecgendlíce herehúðe, Chr. 1046; Erl. 171, 1. Ða unmǽtan tyntregu and ða unásecgendlícan wíta, L. E. I. prm.; Th. ii. 396, 35. Hé nam of hire eall ðæt heó áhte on golde and on seolfre and on unásecgendlícum þingum (things innumerable), Chr. 1042; Erl. 169, 21. Unásæccendlícum costum ineffabilibus modis, Rtl. 108, 27. II. not proper to tell, not to be told :-- Ða unásecgendlícan nefandas, Wrt. Voc. ii. 61, 40. un-asecgendlic