Un-begunnen
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - un-begunnen
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- un-begunnen
- adj. Without beginning :-- Sum ic eom is edwistlíc word and gebyraþ tó Gode ánum synderlíce, forðan ðe God is ǽfre unbegunnen and ungeendod on him sylfum and ðurh hine sylfne wunigende, Ælfc. Gr. 32; Zup. 201, 9: Wit. Voc. i. 70, 1: Homl. Th. ii. 204, 12: Homl. Skt. i. 1, 16: Homl. Ass. 25, 25. Hé wæs ǽfre unbegunnen Scyppend, Hexam. 1; Norm. 4, 3. un-begunnen