Un-scoren
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - un-scoren
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- un-scoren
- adj. Unshorn, unshaven :-- Locc unscoren coma vel cirrus, Wrt. Voc. i. 42, 45. Hí beón unscorene sint inrasi, Anglia xiii. 408, 609. Hí lange tíd eodon ealle unscorene and sídfeaxe, Ap. Th. 6, 12. [Icel. ú-skorinn.] un-scoren