Un-scoren

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - un-scoren

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

un-scoren
adj. Unshorn, unshaven :-- Locc unscoren coma vel cirrus, Wrt. Voc. i. 42, 45. Hí beón unscorene sint inrasi, Anglia xiii. 408, 609. Hí lange tíd eodon ealle unscorene and sídfeaxe, Ap. Th. 6, 12. [Icel. ú-skorinn.] un-scoren
Back