Un-þeáwful[l]
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - un-þeáwful[l]
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- un-þeáwful[l]
- adj. Undisciplined, ill-conditioned :-- Unþeáwfulra indisciplinatorum, Wrt. Voc. ii. 47, 10: 87, 75. un-þeawfull