Un-weorþung

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

un-weorþung

f. I. disgrace, shame :-- Sýn gescrýdde mid gescendnysse and unwurþunge ðe yfel sprecaþ ofer mé, Ps. Spl. 34, 30. II. indignation :-- Hit bið unnyt ðæt mon unweorðunga forlǽte frustra indignatio tollitur, Past. 33; Swt. 222, 12. [Icel. ú-virðing disgrace.] un-weorþung