Ur
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ur
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
(occurring only as it is represented by the U-rune);
- ur
- ad :-- ᚢ ( = ur) wæs geára (cf. iú (geó) ... geára) geógoðhádes glǽm; nú synt geárdagas forð gewitene, lífwynne geliden, Elen. Kmbl. 2530; El. 1266. ᚢ wæs longe laguflódum bilocen lífwynna dǽl, feoh on foldan, Exon. Th. 50, 25; Cri. 806. v. or. ur