Útian

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - útian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

útian
p. ode To put out. (1) to put a person out of a place, to expel, remove :-- Ðæt ǽnig man ciricþén ne útige búton biscopes geþehte, L. Eth. to put a thing out of one's possession, to alienate :-- Gif preóst ciricþingc útige, L. N. P. L. 27; Th. ii. 294, 14. Úttige, Cod. Dip. Kmbl. iv. 208, 10. [O. Frs. útia: O. H. Ger. úzón to put out.] v. ge-útian. utian

Powiązane słowa: 10; Th. i. 306, 28. Gif man preóst of circan on unriht útige, L. N. P. L. 22; Th. ii. 294, 2. (2)

Back