Wæccer
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wæccer
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
wæcer;
- wæccer
- adj. Vigilant, watchful :-- Þurh niht wæcer [printed wæter) pernoctans (Lk. 6, 12), Wrt. Voc. ii. 74, 42. Mid wæccere (wæccre, Bd. M. 84, 2) móde is tó smeágeanne vigilanti mente pensandum est, Bd. 1, 27; S. 496, 2.