Wæl-feall

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wæl-feall

m. (?) The fall of the slain, destruction :-- Tó wælfealle and tó deáðcwalum Deniga leódum, Beo. Th. 3427; B. 1711. [Icel. val-fall; n; strages.] Cf. wæl-fill. wæl-feall