Wæl-gár

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wæl-gár

m. A deadly spear :-- Wælgár slíteþ, Exon. Th. 354, 46; Reim. 61. Ðǽr wæs heard plega, wælgára wrixl, wígcyrm micel, Cd. Th. 120, 5; Gen. 1990. wæl-gar