Wærc

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wræc, es;

wærc

m. Wark (in Northern dialects), ache, pain:--Mé sár gehrán, wærc in gewód, Exon. Th. 163, 29; Gú. 1001. Seó reádnes and bryne ðæs swyles and wærces rubor tumoris ardorque, Bd. 4, 19; S. 589, 31. Wið magan wærce . . . Wið wambe wærce, Lchdm. ii. 318, 4, 15: 356, 19, 22. From wærc deáðes a dolore mortis, Jn. Skt. p. 2, 3. Wærco l ádla dolorum, Mt. Kmbl. 24, 8. Wærcco, Mk. Skt. Lind. 13, 8. The word occurs mostly in compounds, Icel. verkr: Dan. værk.] wærc,wærc--

Powiązane słowa: bán- (Wrt. Voc. ii. 128, 83), blǽder- (Lchdm. ii. 320, 3), breóst- (Lchdm. ii. 4, 23), ceol- (Lchdm. ii. 312, 2), cneó-, eág-, eár-, felle-, fylle-, fót-, heáfod-, heals- (Lchdm. ii. 312, 5), heort-, lenden-, lifer-, liþ-, milte-, rysel- (Lchdm. ii. 318, 15), sculdor-, síd-, stic-, sweor-, tóþ-, þeóh-, þeór-wærc (-wræc). [On eðelich stiche, oðer on eðelic eche (oðer warch, MS. T.), A. R. 282, 12. For evel and werke in bledder, Rel. Ant. i. 51, 34: