Wáfung; ii
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wáfung; ii
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wáfung; II
- add :-- Se apostol þe se engel onlýsde, and his mód gegráp on wáfunge quem angelus solvit, ejusque mentem in ecstasim rapuit, Gr. D. 108, 3. wafung