Wan-hafol

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wan-hafol

adj. Needy, destitute :-- Him embe stódon wépende wyde-wan and wanhafele þearfan, Homl. Skt. i. 10, 65. Widewena bigleofa and wanhafolra manna, ii. 25, 765. Gehelp wanhafolum mannum mid ðínum ágenum spédum, i. 21, 363. wan-hafol