Wǽdlig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wǽdlig

adj. Poor, needy, destitute :-- Hé wacode ealle ða niht mid ðam wǽdlian hreóflian, Homl. Skt. i. 3, 486. Hé on mislícum yrmðum mannum geheólp, wǽdligum and wanscrýddum, Homl. Th. ii. 500, 17. wædlig