Wǽdling

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

(= wǽdl-ling?), es;

wǽdling

m. A needy person :-- Wǽdlinge (-lingc ?) ic earn egens sum ego, Ps. Vos. 87, 16.

Powiązane słowa: (?) sedling. wædling