Wealian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wealian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wealian
- p. ode To be impudent, bold, wanton. II a:--Hé wealode mid wordum, and sǽde ðæt hé wolde his wífes brúcan on ðám unálýfedum tíman, Homl. Skt. i. 12, 48. wealian