Wearg-ród
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wearg-ród
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- wearg-ród
- f. A gallows, gibbet :-- Waergrood furcimen, Txts. 65, 930. Uuergród, uaergród furca, 62, 409. Wearhród, Wrt. Voc. ii. 36, 68: 70, 24: 152, 1: eculeus vel calasta, i. 55, 52. We[rg]ród catasta, ii. 22, 23. Of ðam þorne on ða wærhróda; of dám ródun, Cod. Dip. Kmbl.