Wed-lác

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wed-lác

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wed-lác
n. I. a pledge, security :-- Wed vel wedlác arra-bona vel arrabo, Wrt. Voc. i. 20, 7. Wedlác arrabo, 50, 31. II. in reference to marriage, wedlock, espousals :-- Wedlác wiðsacende pacta sponsalia refutans, Hpt. Gl. 498, 44. [The latter is the usual sense in Middle English :-- Under wedlac iboren, Laym. 395. Bute one ine wedlake, A. R. 206, 14. Wass soþ weddlac haldenu, Orm. 2499. I lele wedlayk born, Pr. C. 8261. Heo þat her wedlac brekeþ, Misc. 150, 105. Þei wrouȝt wedlokes aȝein goddis wille, Piers P. 9, 152. Wedlok matrimonium. Prompt. Parv. 520. Wedloke maritagium, Wulck. Gl. 595, 5.] wed-lac

Powiązane słowa: weddian, II,

Back