Wel-hwilc
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wel-hwilc
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wel-hwilc
- pron. Every:--Hit (reason) nǽnig hafaþ neát . . . hæfð ða wilnunga welhwilc néten, Met. 20, 191. Hine gearwe geman witena welhwylc, Beo. Th. 537; B. 266. Welhwylc gecwæð ðæt hé fram Sigemunde secgan hýrde, 1753; B. 874. Se ðe eów welhwylcra wilna dohte, 2692; B. 1344.