Wémere
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wémere
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wémere
- m. One who allures or entices, a pander:--Wémere vel tihtere leno, Wrt. Voc. i. 50, 55. wemere
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;