Weorc-mann
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - weorc-mann
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- weorc-mann
- m. A workman, labourer :-- Wercmonn operarius, Mt. Kmbl. Lind. 10, 10. Woercmonn (werc-, Rush.), Lk. Skt. Lind. 10, 7. Wercmenn operarii, Mt. Kmbl. Lind. 9, 37. Woercmenn, 20,1: Lk. Skt. Lind. 10, 2. Ǽlc riht cynestól stent on þrým stapelum . . . laboratores syndon weorcmenn, Wulfst. 267, 14. Cyning sceal hæbban gebedmen, and fyrdmen, and weorcmen, Bt. 17 ; Fox 58, 33. [O. H. Ger. werah-man operarius: Icel. verk-maðr.] weorc-mann