Weorc-weorþ, -wirþe

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

weorc-weorþ, -wirþe

adj. Capable of work :-- Þonne is æt Farresheáfde . xvi. weorcwurðe men and viii. iunge men . . . æt Geácesleá þrytténe wépmen weorcewyrþe and

Powiązane słowa: wimmen and æhta geonge men, C. D. B. iii. 367, 15-35. Weorcwyrþra manna, Verc. Först. 158, 20. weorc-weorþ