Weornian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - weornian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- weornian
- p. ode To wither, fade, pine away :-- Ic eom hége gelíc ðam ðe hraðe weornaþ, ðonne hit byð ámówen, Ps. Th. 101, 4, 9. Ða blóstman blówaþ ðonne óþre wyrta scrincaþ and weorniaþ, Lchdm. i. 204, 13. Ic weornede tabescebam, Ps. Spl. 118, 158. Seó wlitige fægernes heora geógoðhádes weornode and wanode, Homl. Skt. i. 23, 127. Weornodon, Cd. Th. 294, 9; Sat. 468. Wurniende marcescens, Hpt. Gl. 430, 62. Seó sáwul, gif heó næfð ða hálgan láre, heó bið weornigende and mægenleás, Homl. Th. i. 168, 33.